| |
Εδώ και εκεί γυρνώ,νύχτα δεν με πέρνει από παλιά
Οι τύψεις με μαστίζουν κλαίω,λέω αν υπάρξει σωτηριά
Κύκλους κουράσεις στα μάτια,γυρνάω σπίτι τα μεσάνυχτα
Ξυπνάω το πρωί κομμένος,δίχως για να ζήσω μια δουλειά
Άδειο είναι το κρεβάτι,άδεια παγωμένα σωθηκά
Μου έλειψες να με ζεστάνεις,στην δικιά σου αγκαλιά
Έχουν βρέξει στα σεντόνια,έχουν στερέψει πόνου δάκρυα
Χρόνια τώρα να σε φέρω προσπαθούσα μάταια
Τώρα για εσένα το ξενύχτι,μες τα μαύρα σκοτεινά
Να πάνε κάτω τα φαρμάκια,δύσκολό να τα ξεχνάς
Πάνε άδεια τα μπουκάλια,από πίκρας θλίψης δάκρυα
Πίσω να έρθεις αν μπορούσα να σε φέρω θα 'θελα
Όλα όσα δικά σου είχα,γίναν στάχτες στην φωτιά
Πεισμώνω την μνήμη να ξεχάσει,πάλι γυρνάει στα παλιά
Ο ψυχικός μου κόσμος στα συντρίμια και θλιμμένος στα χαρτιά
Είναι πέτρα η καρδιά μου λες κι 'ναι λάθος που κτυπά
3,4/2017 created
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
