| |
Μάταια
Αθόρυβα τα βραδιά μου πλανιέμαι, και ο θάνατος αργός
Συνεχώς οι ενοχές με κυνηγάνε, και εγώ χαμένος στο κενό
Κύκλους κούρασης στα μάτια, γυρνώντας σπίτι μου αργά
Δίχως νόημα ξυπνώ, τα πρωινά μου, μήτε ζωντάνια και δουλειά
Άδειο είναι το κρεβάτι, άδεια παγωμένα σωθηκά
Μου έχεις λείψει να ζεστάνεις, την δικιά μου αγκαλιά
Τώρα για εσένα το ξενύχτι, μες τα μαύρα σκοτεινά
Χρόνια τώρα να σε φέρω, λαχταρούσε η καρδιά
Όλα όσα δικά σου είχα, γίναν στάχτες στην φωτιά
Πεισμώνω την μνήμη να ξεχάσει, πάλι γυρνάει στα παλιά
Στα συντρίμμια η ψυχή μου, και θλιμμένος στα χαρτιά
Είναι πέτρα η καρδιά μου, λες κι 'ναι λάθος που κτυπά
3,4/2017 created
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
