| Πιάσε μια στιγμή του χθες
που δεν είχε αστραπές,
μήτε σύννεφα και βροντές,
ούτε κι ανοιχτές πληγές.
Μες στον κήπο της στάσου
με το βλέμμα λαγαρό
και άγγιξε 'κείνο τον κρίνο
που κοιτά το πιο μακρινό.
Κι η ψυχή σου θα πετάξει
στου λευκού τη γειτονιά
που 'χει μόνο χαρά
και γαλήνη και ευωδιά.
Θα 'ναι τότε η στιγμή
που θα νιώσεις το γιατί
ήρθες με 'να χελιδόνι
σαν την άνοιξη στη γη
Και θα φύγεις χαρωπός
και θα γίνεις πιο καλός
μιας και της ζωής το φως
έγινε δικό σου...εμπρός.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|