| Οι αναμνήσεις σαν σκιές στιγματισμένες,
στις ίριδας τις φωτινές γραμμές,
σαν πίνακας που η δύναμη στεγάζει,
την ανάγκη να είναι πάντα ζωντανές.
Νομίζω πως ρουφάω απο το φώς,
που διαπερνάει το υγρό το βλέμα,
τη γεύση απο το ρυθμικό χορό,
που γαργαλάει της ψυχής το ρεύμα.
Της δύναμης είναι άξιο ντεκόρ,
της πάλης με σκιές το αίμα,
που δίχως ιαχές νικά με βρόντο,
με λίγο απ της ψυχής το νεύμα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|