| Της σιωπής την ομορφιά
φεγγίζουν τα λουλούδια,
'κείνη που μόνη τριγυρνά
στη λάβα της ερήμου.
Η ματιά της... στραμμένη
πάντα προς τ΄ άστρα'
και η ψυχή της δεμένη
στων ονείρων τ' άρμα.
Το τραγούδι της κρυφό,
το πάτημα της σιγηλό'
και η σκιά στον τοίχο
το δικό της σπιτικό.
Η μορφή της... στην ψυχή
η πηγή της... σιγηλή΄
και την πόρτα τη λευκή
στην ανοίγει σου μιλεί...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|