| Πως θα μου φύγεις στο μυαλό μου το ’χα
και φόνους τις νυχτιές εγκυμονώ
αφέθηκα στην πράσινη την τσόχα
σφαγιάστηκα απ’ τον κούκο τον μονό
Απλώθηκες σε μέρη ξένης γης
μα τα φιλιά μου θα τα νοσταλγείς
Νυχτιές μελέτη για τον Ζαρατούστρα
μ’ εμπόλεμους σκοτάδια και νερά
με χάδι, με φιλί, και με άλλα λούστρα
μα δεν γυαλίζει του έρωτα η θωριά
Νυχτώθηκα στα ξένα τα γιαπιά
με ξέχασες, δεν με θυμάσαι πια
Δεν ήθελα η αγάπη να σου λείψει
με φώναζες ραγιά σου, μα κιοτή.
Εσύ καράβι με άγκυρα τη θλίψη.
Εγώ μπρατσέρα με άγριο πειρατή.
Κι αν ήθελε η καρδιά να σε δεχτεί
ποια πύλη να ‘βρεις τώρα ανοιχτή
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|