| |
Ψυχή της νύχτας σιωπηλή, ποια μοίρα σε έπλασε σκοτεινή;
Ποιος ο λόγος, ποιο το γιατί, να σε κοιτούν σαν φυλακή, που κλείνεις μέσα σου καημούς, που χτίζεις τείχη για στεναγμούς.
Είναι το χρώμα σου αγαπητό σε κάθε πόνο και καημό' είναι το κορμί σου παγερό που το ζητά της πιο βαθιάς σπηλιάς και του βυθού το Εγώ.
Και η έρημος και η μοναξιά θέλουν τη δική σου αγκαλιά για να δακρύσουν σιγηλά για κάτι που ΄φυγε μακριά.
Ψυχή της νύχτας σιωπηλή, ποια μοίρα σε έπλασε σκοτεινή; Ποιος ο λόγος, το γιατί να περιμένουν να φανείς για να χαρίσουν το φιλί, για να τραγουδήσουν ως την αυγή.
Είναι το χρώμα σου αγαπητό σε κάθε πόθο και φωτιά που θέλει να ανάψει απ' τα φιλιά.
Και η έρημος και η μοναξιά θέλουν τη δική σου ξαστεριά, για να κοιτάξουνε ψηλά, για να ονειρευτούνε σαν παιδιά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
