| |
Κάθε καλοκαιρι βρισκομαι στα νέα πλάγια Χαλκιδικης. Ή φονική καταιγίδα με βρήκε στον δρόμο περάσαμε μαζί με την μητέρα μου οδικώς όλη την παραλιακή στην ώρα της καταστροφής εβγαινα από το αυτοκίνητο μετακινουσα δέντρα ,τραπέζια κουβάδες με σκοπό να φτάσουμε στα νέα φλογητα που είναι κολλητά στα Ν. πλάγια όπου η κόρη μου βρισκόταν σε κατάστημα με ηλεκτρονικά παιχνίδια για παιδιά. Νομίζω ειμασταν οι μόνες εν κινηση.Δεν ακουγα τίποτα ούτε έναν ψιθυρό,δεν είχε ρεύμα σε κάποια στιγμή ένα τεράστιο δέντρο μας έκλεινε τον δρόμο και στα δέκα μέτρα γινόταν κάτι σαν βραχυκύκλωμα.ειμασταν μόνες και βγηκα από το αυτοκίνητο είχα παραμερίσει πόσα πράγματα και έκανα σαν τρελή γύρω γύρω από το αυτοκίνητο.β γηκε ένας τ ραβηξε κάτι κλαδιά μαζί με την μάνα μου και περάσαμε.Η μικρή ήταν καλά .Στο δρόμο είχε νερά ως το γοσχεδον ως το γόνατο.Στο δρόμο είχε ηλιακούς θερμοσίφωνες,πεσμενα στεγαστρα και πολλά πράγματα,γυαλια ξύλα πεσμένα καλώδια.Εγω δεν ακουγα τίποτα .Έδινα μόνο οδηγίες την μάνα μου που οδηγούσε.κανονικα δεν έχω καθόλου μυϊκή δύναμη και μετακινουσα πράγματα τεράστια.Σταματησαμε μπροστά από ένα τεράστιο κουβά σκουπιδιών τεραστιο που ήταν αναποδογυρισμένος και τσουλουσε και έλεγα την μάνα μου προχωρά ,σταματα τώρα περνάς ,περνά τον ..Ένα βουνό ξύλα περνά τα από πάνω.Τα περνάμε άνετα .Μας ακολουθεί ένα βαρέλι τεράστιο σαν βαρέλι.Δεν βλέπω τίποτα έλεγε η μανα μου .Προχωρά.Αυτο το μετακινούμαι .Πάνε όπισθεν.σκεπη μπροστά μας.Δεν βλέπω τίποτα πάλι η μανα μου . Κική που πάω ; Έλα από εδώ πιο εδώ .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
