| |
Πάντα με ήθελες στον έρωτα για πείραμα
δήθεν μαζί σου πάθος έντονο να νοιώσω,
μα επτά λεπίδες ξεκινήσαν, κι ήμουν θήραμα,
χάθηκα στ’ άγρια τα δάση να γλυτώσω.
Ήταν ο Αίγισθος, η Μήδεια, κι ακόνισμα
είχε η λάμα, να! κι ο Κάϊν, που είναι οι νόμοι;
ένας Γενίτσαρος, τον Γούση είχε εικόνισμα,
κι ο Εφιάλτης, που ‘χε δίπλα την Σαλώμη
Τον Δούρειο Ίππο σε μιά νύχτα κατασκεύασες
εγώ σε κοίταζα στα μάτια με λατρεία
και στης καρδιάς σου σ’ ένα πλάτωμα με ανέβασες
όμως δε έπεσε καρδούλα μου η Τροία
Νωρίς την είδα την παγίδα και σου έφυγα
προτού το σύννεφο της πίκρας να με αλώσει,
επτά λεπίδες με κυκλώσανε και ξέφυγα
αυτής της ήττας ο καημός θα σε τελειώσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
