Η αλμύρα της θαλασσινής αύρας,
τα βρεγμένα σου μαλλιά.
Σταγόνες διαμαντένιες κυλούν
πάνω στο κορμί σου.
Σε ντύνει μυρωδιά καλοκαιριού.
Απλώνεις το χέρι κι αγγίζεις τον ήλιο.
Η χρυσή παραλία με τα φιλντισένια βότσαλα
στρωμένη στα πόδια σου.
Πώς βουβάθηκε η φύση
για ν' ακούσει το τραγούδι σου!
Η ανάσα σου, ίδια η πνοή του αγέρα,
λικνίζει τα φυλλώματα στα δέντρα.
Αν ποτέ κατέβαινε ο Θεός στη γη,
θα 'παιρνε τη μορφή σου...
