| |
ένας βράχος
Λαξεμένος από αέρηδες και κύμα
στην αρμύρα καθισμένος σαν φρουρός
στα κύματα της θάλασσας το βήμα
περνάει ατέλειωτες τις ώρες μοναχός.
Κάπου κάπου συντροφιά έχει το βράδια
όταν γίνεται φιλόξενο κρεβάτι ερωτικό,
κι όταν φωλιάζουν πάνω του έρωτα τα χάδια
κι όταν στρώνει φύκια αντί σεντόνι νυφικό.
Κάποιες φορές κάποιες βαρκούλες αρμενίζουν
τις ρίχνει κάβο να δέσουν με νεράιδα μυστικά,
και βάζει πλάτη στους ψαράδες που γυρίζουν,
κάθε νύχτα, που αδειάζουν με τα χέρια την ψαριά.
Όμως οι καιροί τι κρίμα κάποτε αγριεύουν
και η μπουνάτσα βάζει πλώρη για στεριά,
κάποια μάτια όλη νύχτα τον γυρεύουν,
καθώς αναίτια χάνεται με την ομίχλη αγκαλιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
