| |
Στον ουρανό κοιτάζω τ’ αστέρια,
κι ανάμεσά τους, λάμψη χρυσή.
Χαμογελάς, σ’ απλώνω τα χέρια,
γιατί είσαι η κόρη της φωτιάς, εσύ.
Λένε, παλιά, πως ζούσαν γιγάντοι,
τρέφονταν μ’ άρτο, πίναν κρασί.
Ένα μεγάλο φορούσαν γάντι,
να πιάνουν τα μικρά παιδιά, φαρσί.
Στις φλόγες μέσα ζεις κι ανασαίνεις,
όμορφη, μ’ ένα φως θαλασσί.
Τι λέει ο αέρας καταλαβαίνεις,
γιατί είσαι η κόρη της φωτιάς, εσύ.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
