| |
ΣΕΣΤΛΑΚ
Έρχεται ένας περίεργος ψίθυρος κάθε φορά που ξεντύνομαι
Σκάει πάνω στο κρεβάτι κι ύστερα τσουλάει στο πάτωμα τρίζοντας σαν παλιός σκουριασμένος μεντεσές
Οι μπλούζες κάνουν σαν γάτες σε οίστρο, απ’ την ανάποδη όμως
Τα παντελόνια σαν μπουρμπουλήθρες ανθρακικού από γιγάντιο καλαμάκι
Τα καπέλα ή οι σκούφοι σαν στροφή στη φόρμουλα ένα
Και τα παπούτσια σαν μονολεκτικός καλοκαιρινός ξερόβηχας
Μα τα εσώρουχα ντροπαλά σιγοτραγουδούν παλιά τραγούδια του Αττίκ,
ίσα-ίσα μήπως και που καλύψουν τη μουρμούρα απ’ τις κάλτσες
Γιατί οι κάλτσες ήταν μια άλλη ιστορία, ξεχωριστή
Τραβώντας με το μεγάλο δάχτυλο τους ενός ποδιού το άνοιγμα της κάλτσας του άλλου ποδιού, καταλήγουν μισοδιπλωμένες στο πάτωμα
Με το στόμα τους έτσι στραβωμένο προσπαθούν να διαμαρτυρηθούν
Ίσα δικαιώματα, θέλουν να φωνάξουν αλλά δεν μπορούν
Κι ούτε χέρια έχουν να το ζωγραφίσουν
Ούτε πόδια να το γράψουν στη σκόνη του πατώματος
Ύστερα από λίγη ώρα θα περάσω με τη λεκανίτσα μου και θα μαζέψω τα ρούχα για πλύσιμο
Η μία κάλτσα θα μου παραπέσει και θα μείνει μόνη της, μισοδιπλωμένη στο πάτωμα.
Ένας αναστεναγμός ανακούφισης θα ακουστεί
Η άλλη αντίθετα θα συνεχίσει να διαμαρτύρεται καθώς θα την χώνω μαζί με άλλα ρούχα στο πλυντήριο
Όχι πάλι extreme sports, θα προλάβει να πει, απ’ την ανάποδη όμως, καθώς την ξεδιπλώνω και την τινάζω για να την τοποθετήσω στον κάδο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
