Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προμηθέας
 
Εδώ μες στ’ άνυδρα βουνά στα όρη του Καυκάσου
με έδεσαν τα δεσμά σου
κι ο χρόνος δεν περνά
παντού πέτρα αλατόμητη, δεντρά μαραζωμένα
στην ξέρα ριζωμένα
όπως κι εγώ κι αυτά

κι απάνω κύκλο τα πουλιά, τα όρνεα να πετούνε
που σάρκα ως μυριστούνε
χιμούν από ψηλά
και δε λυπάμαι που άδικα με έκριναν με δικάσαν
για όσους με προσπεράσαν
γι’ αυτούς πονάει η καρδιά

και λέω του βράχου του ξερού, έλα ν’ αγκαλιαστούμε
κοινή μοίρα βαστούμε:
να ζούμε μοναχοί
εδώ μακριά απ’ τη θάλασσα στην εσχατιά του κόσμου,
λίγη σκληράδα δώσ’ μου
σου δίνω εγώ ψυχή

κι αυτός μου λέει μ’ ανθρώπινη φωνή: δυο δρόμους έχεις
ή πολεμάς ή αντέχεις
τη μοίρα τη σκλαβιά
κι αν θες τα λόγια μου άκουσε, κι ας είναι λόγια λίθου
το τίμημα του μύθου
πάντα είναι η μοναξιά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Κων/νος Ντζ
01-08-2019 @ 12:53
και λέω του βράχου του ξερού, έλα ν’ αγκαλιαστούμε
κοινή μοίρα βαστούμε:
να ζούμε μοναχοί
εδώ μακριά απ’ τη θάλασσα στην εσχατιά του κόσμου,
λίγη σκληράδα δώσ’ μου
σου δίνω εγώ ψυχή

Εξαιρετικό!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγιοβλασιτης
01-08-2019 @ 20:18
Πολύ ωραίο. .
Καλό μήνα
**Ηώς**
01-08-2019 @ 21:06
::theos.:: αιώνιοι Προμηθείς
εξαιρετικό!
zari.kardias
01-08-2019 @ 23:47
για όσους με προσπεράσαν
γι’ αυτούς πονάει η καρδιά...
::yes.:: ::up.::
το τίμημα του μύθου
πάντα είναι η μοναξιά...
Όμορφο πολύ!!! ::theos.::
kastvr
02-08-2019 @ 08:50
::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο