| Υπάρχει ένα χάος στα γιατί
που σε πνίγνει τις νύχτες μες στη σιωπή
δίχως να μπορείς να απαρνηθείς
το βαθύ ερωτήμα της ψυχής.
Είναι ίσως μια ανάμνηση παλιά
τότε που ήσουν άστρο και φωτιά,
και γύριζες το όλο σαν αστραπή
και ένιωθες ότι όλα είχαν λυθεί.
'Κείνο το βλέμμα δεν υπάρχει εδώ
όσο και αν το ζητάς και το καρτεράς
σαν ακούς τους ήχους της καρδιάς,
σαν ονειρεύεσαι ότι ψηλά πετάς.
Και βαθιά πληγώνεσαι και λυγάς
γιατί την αταξία δεν τη νικάς
και δακρύζεις και τα γιατί σου φοράς
και κοιμάσαι ήσυχα, μα δεν τα... ξεχνάς.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|