| |
Θαρθώ μια μέρα πλάι σου κι ας με διαβούν τα χρόνια
Κείνα θα φύγουν ύστερα μα εγώ θα μείνω αιώνια
Θαρθώ σα ξεσκισμένο κύμα που στην βαριά ανεμοζάλη
Αναζητεί τη μοίρα του στ’αμμουδερό ακρογιάλι
Ήδη ονειρεύομαι το δρόμο που θα πάρω
Το φώς σου που θε να ιδώ μακρυά σαν κάποιο φάρο
Και τη στιγμή που ανάλαφρα χωρίς να σε ταράξω
Σα ναυαγός στα πόδια σου θα πέσω και θ’αράξω
Ω θαρθώ το θάμα σου να ζήσω και να δώ
Τη μέθη εκείνη τη βαθιά να τηνε ξαναζήσω
Κι αν χίλιοι χρόνοι μούλαχαν να μένω να σκεβρώνω εδώ
Δε θα πεθάνω αγάπη σε σένα πριν γυρίσω
Θάναι μια μέρα γάργαρη θάναι μια θάλασσα καλή
Και θάναι το καράβι μου καλόδρομο κι ωραίο
Στην πλώρη εγώ θα στέκομαι ,θ’απλώνω μια ματιά θολή
Και δακρυσμένος θα γελώ και γελαστός θα κλαίω
Θα στραφταλιάζει ολόγυρα γύρω και μέσα μου το φώς
Μέσα και γύρω μου η χαρά σαν άρπα θ’αηδονίζει
Κι αγάλια θα μου γίνεται πάλιν ο κόσμος αδερφός
Κι αυτός,αδέρφι μου παλιό θα με ξαναγνωρίζει
Κι όταν τα μάτια σου αντικρύσω κι εκείνα με κοιτάξουν στοργικά
Στην ύπαρξη μου ολάκερη μια βρύση θ’αναβρύσει
Εκείνη η βρύση που ύπνωνε θ’αρχίσει να κυλά ξανά
Και κείνη πούσπασε η φωνή θα ξαναντιδονίσει
Αχ τα τραγουδια τα καλά που απ’τα βάθη θ’ανεβούν
Τα πέταξα ο τρελλός τάχω πατήσει χάμου
Μα τώρα πιο σοφά απο με θε νάρθουν όλα να με βρούν
Για να τα πώ και να με πούν –δικός τους και δικά μου!
Σε σε θα φτάσω αγάπη μου που εγω σε ξέρω κι άλλος κανείς
Σε σε που δεν σ’απόδιωξεν αγάπη μέσα μου άλλη
Οπου και συ ακόμα πιο πολυ μ’αποζητάς και με θρηνείς
Σε σε να φτάσω μυστικό του κόσμου μου ακρογιάλι
Θάναι μια μέρα διάφανη ,θάν’ ενα φως χρυσό
Οταν μπροστά σου μικρός και ταπεινός καθίσω
Θάμαι σαν πρωτογέννητος ,τα οσα αγαπώ τα όσα μισώ
Καθώς στολίδια περιττά θα τάχω αφήσει πίσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
