| |
Η ελπιδα στο πατωμα ψυχοραγει.
Ποιος θα τη σωσει; Κανεις δεν μπορει.
Ηρθαν τα τερατα και δεν συμπονουν, ανθρωπους φαντασματα ψαχνουν να βρουν.
Στο πεμπτο πατωμα σιγη νεκρικη, τα τερατα φτασανε αρχιζει η σκηνη.
Μαζι σου στο θαλαμο στατω κουβαλουν, πολλοι το προσπαθησαν μα δεν θα τα δουν.
Τα νιωθουν στο φοντο τους, παγωνει ο λαιμος, το μελλον διαγραφει νεκρος- ζωντανος.
Το σωμα φθειρεται και δεν εισαι εσυ και γινεσαι φαντασμα σε μια στιγμη.
Τις μνημες σου μαζεψε και φευγει η ψυχη, στην μαχη που θα 'ρθει θα χασεις εσυ.
Και παει το ονειρο, και παει η ζωη, πολλα θα συμβουν μα δεν θα 'σαι εκει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
