| |
Σε κάποιας Λέαινας γαντζώθεις το βυζί
σε είχε σκορπίσει της απόγνωσης ο μύλος
έλεγες πάντοτε πως τ’ όνειρο θα ζει
ίδια όπως έζησε ο Ρώμος κι Ρωμύλος
Αναρριχήθηκες στα ύψη ενός χρησμού
κι ήπιες για πάρτη μου του έρωτα φλισκούνια
το φίδι έπνιξες μια νύχτα χωρισμού
όπως τα χέρια του Ηρακλή μέσ’ απ’ την κούνια
Διχοτομούσες τη ζωή με άγια γραμμή
και προσπαθούσες με μετέωρο το βήμα
να προσπεράσεις την κακή διαδρομή
σαν τον Θησέα,τον Λαβύρινθο, με νήμα.
Κι όταν λικνίστης στα ουράνια της φθοράς
προστατευμένος απ’ τον Άρη κι απ’ την Ήρα,
ενώ σου είπα τ’ όνειρό μου να φοράς,
ούτε φιλί , ούτε ένα χάδι σου δεν πήρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
