| |
«Ταπεινότατή σου γέρνει ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει κι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.»
(Διονύσιος Σολωμός)
Η σπάθα να ξεσηκωθεί, ν' Αναστηθεί ο Γέρος
απ´τα μπουντρούμια τα στενά, τη σιδερένια αμπάρα
να κόψει ετούτα τα θεριά, ετούτη εδώ τη φάρα
που πούλησαν τη λευτεριά, μαυρίσανε το θέρος....
Ξεχάστηκαν οι φυλακές εκείνων των ηρώων
το αίμα τους τ'αδερφικό, που πότισε τη γη
ξεχάστηκαν κι οι μπαμπεσιές, στων πάλαι δη αθρόων
που έδρεψαν τη Λευτεριά μονάχοι με σπαθί....
Η προδοσία... μασκαράς, λυμαίνεται ανοιχτά
αιώνες τώρα δολερή, «επί σκοπόν....» η αρχή
ορφάνεια και κατατρεγμός σε χώματα ιερά
που έθρεψαν, ποτίστηκαν, απλώθηκαν στη γη
-«κοτσαμπάσηδες πασάδες» ερημάξανε τη χώρα
«επανάσταση» μηνούνε πάλι τώρα....«καλή ώρα» ....
Όλοι αυτοί, που γνώρισαν, την κόψη του σπαθιού της
ποτέ δε φυλλομέτρησαν το χρήμα,-τα σκουτιά
τα ιμάτιά της φύλαξαν, σκόρπια με του χαμού της
στάζει 'κόμα το αίμα της , θύματα αναμετρά...
Μα...το βαθύ της Νόημα, γραμμένο σε μπρατσέρα
θα φουρτουνιάζει πέλαγα, θα σ'κώνεται η οστριά
τραβέρσο γνώριμο παλιό, κόντρα και στου καιρού της
όρτσα... με το κορμάκι της, ίσαλος.. θα βρυχά...........φ.κ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
