| |
Νυχτολούλουδο δακρύζει σιωπηλό,
μες στη σκοτεινιά πνίγει τον καημό'
τι βλέπει η ψυχή του δεν θα πω,
μόνο σε μια λίμνη κρυφή θα σταθώ
και θα κοιτάξω το κρυστάλλινο νερό
το ρίγος του κορμιού του να αισθανθώ,
και αν ακούσω ψίθυρο βαθύ πικρό,
σαν κλαράκι θα λυγίσω και εγώ.
Στο σκότος του βυθό της πια κοιτώ...
λάμπει ένα δακτυλίδι πριγκιπικό.
Δάκτυλα δεν το φορούν πια τρυφερά
χάθηκε για μια αγάπη...η ομορφιά,
που ήταν του κόσμου όλου η χαρά,
των κήπων και των κάμπων η ευωδιά.
Τα δάκρυα της... της βροχής φωτιά,
ο έρωτας της... του φεγγαριού ματιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
