| |
| | Μιά Τρίτη |  | | |
Σε χτύπαγε, δεν λύγιζες, ανέμου φυσομάνι
μήπως κοπάσει ο έρωτας και πια δεν την ποθείς
μήπως και βγεις σε ξένη αυγή γοργά και μάνι-μάνι
να ερωτευτείς τον ήλιο της, σε αυτή μην απλωθείς
μα μιά καμπάνα ξαφνικά, με ήχους μυροβόλους
απλώνει στο στερέωμα, θανάτου χαρακιά
σαν το κορίτσι που ‘παιζε στην ρεματιά τους βόλους
και ξαφνική νεροποντή του πήρε τα προικιά
σε βάφτιζε με λύχνους της σε Αγγέλων κολυμπήθρα
κι έλεγες στα σκοτάδια σου: «θα δω το φως μου πια»
μα όταν πήγες να γευτείς του έρωτα την κυρήθρα
σ’ έσπρωξε σαν απρόσκλητο, στης νύχτας τα γιαπιά
κι εσύ μιά Τρίτη διάλεξες στης νύχτας τα γρανάζια
να δώσεις είκοσι χρονών, το σώμα σου τροφή,
σε μιά στροφή της άσφαλτου, τερμάτισες τα γκάζια
και βγήκες σε ταξίδεμα χωρίς επιστροφή
Καλό ταξίδι μάτια μου, στη μπόρα αυτής της λύπης
με βρήκε και με τσάκισε, της μοίρας το κακό
μα μη σκεφτείς καρδούλα μου, πως κείνης θα της λείπεις
μιά ‘δω, μιά εκεί πετάει αυτή, γιατί είναι αερικό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-08-2019 @ 14:16 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | aridaios
07-08-2019 @ 16:56 | σε μιά στροφή της άσφαλτου, τερμάτισες τα γκάζια
και βγήκες σε ταξίδεμα χωρίς επιστροφή ::cry.:: | | zari.kardias
12-08-2019 @ 00:05 | μα μιά καμπάνα ξαφνικά, με ήχους μυροβόλους
απλώνει στο στερέωμα, θανάτου χαρακιά
σαν το κορίτσι που ‘παιζε στην ρεματιά τους βόλους
και ξαφνική νεροποντή του πήρε τα προικιά...
Υπέροχο!!! Δεν έχω λόγια!!!
::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
