| Σε ξένης γης λιβάδι
χορεύει η Ελένη,
σαν άνοιξης δροσιά,
σαν ρόδων ευωδιά.
Ο χρόνος πλάι της κυλά,
σαν φως και ξαστεριά,
που πάνω της αστράφτει
του έρωτα η ομορφιά.
Τρέχουν οι Αχαιοί
για τη δική της αγκαλιά
παλεύουν με τα τείχη
της Τροίας τα ψηλά.
Στάζει φωτιά η καρδιά,
κραυγάζει η ψυχή,
το κάστρο θα το ρίξουν,
θα αλλάξει η εποχή
θα μπήξει η Μοίρα
της λόγχης τη βουλή
στον τόπο που την πήρε
αγιάτρευτη πληγή...
μα η αγάπη... θα μείνει εκεί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|