| |
Μιας περασμένης εποχής
και μιας γλυκειάς αθιβολής
που δάκρυα μου φέρνει,
ένιωσα μέσα στην ψυχή,
να κροταλίζει σαν βροχή
την σκέψη μου να 'γραίνει.
Μιλούσε για πολεμιστές
και γι'αγγελοζωγραφιστές
τ'ονείρου πριγκηπέσσες,
για φονικά και για ξωθιές
για τ'αοριού τσι βασκανιές,
που σάχναν οι γιατρέσσες...
Μάγισσες δράκοι και θεριά
και στόρησες 'πο τη γιαγιά
για τα παλιά σεφέρια
στου νυχτεριού τσ'αποστροφές
κι η εμιλιά τζη μαγική
'πο κάτω 'που τ' αστέρια .
Εμιλιε πάντα φωναχτά
κι ορέγονταν του ταραχτά
τσ'αμάχες να θυμάται,
μυριόχρωμες αθιβολές
για το Αγάκο να μιλεί,
και του Κύρου τζη τσ'αντρειές,
με δακρυ να δηγάται..
Να μου μιλεί για το Λαγγό,
για το λιβάδι το χρυσό
για μερακλήδες πότες,
για τσι καντάδες στο χωριό
στο μεϊντάνι τον Στραβό,
να παίζει λύρα τότες...
Για του Κουμούχη τσι πενιες,
τα μερακλίκια τα παλιά,
που 'χουνε πια μισέψει,
τση Ζαχαρένιας τον υγιό
που μίσεψε κι αυτός νωρίς,
το Λαμαχο τα ντέρθια ντου
να μη μπορεί να στέσει....
Για τα σαλβαρια του Λιαμή,
για το καφέ γιλέκο ντου
και τ'ασημί ρολόι,
για τσι πλεξούδες τση Λουδιάς
τ'ανέκαρα τση Χαρικλειάς
και για το Σαμολομαριώ,
να πλέκει μοιρολόι...
Μόνο για χέρια τσ'εργαθιάς
και για τη χάρη τση μαλιάς
λόγι'ακριβά να δίνει
αφού 'χε λονταριου καρδιά
κι ευαιστησίες λιγοστές
η Σαμολοερήνη....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
