| |
Είχες τις τσέπες γεμάτες
όνειρα
το πρόσωπο γεμάτο
χαρα.
Κοιτούσες μακριά τον ορίζοντα
μα σε ξεγελούσε το γαλαζιο
κι η θολή του γραμμή.
Σου φωνάζω μέσα
απ τον κοχλία του κοχυλιού
της απύθμενης θάλασσας
μια φωνή στολισμένη
αγάπη και ροδόσταμο
κι εσύ σιωπούσες
εκανες δυό βήματα
μπρός
κι αγγιζες την αυρα
των χειλιών μου
γιατί;
παντα αναρωτιόμουν
κι αποζητούσα το χαδι
το γεματο μέλι
κι ατόφια γλύκα
πάντα ανρωτιόμουν
στην μέση της νυχτας
σαν ξυπνούσα
με τα μάτια
στιλωμένα
στο αύριο
γιατί;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
