| Μπορεί τα ζωντανά να μην ασχολούνται με τον θάνατο
και να μην φιλοσοφούν για την ζωή,
αλλά νοιώθουν την όποια απώλεια
όπως όταν το μικρό τους είναι νεκρό
ή όταν δεν έχουν πλέον σπιτικό.
Φαίνεται
από της φωνής τους τον σπαραγμό,
καθώς ταλανίζει τα μόρια του αέρα
και σπάει τα συθέμελα της σιωπής
μ' έναν βουβά εκκωφαντικό τρόπο,
σαν βροντή που σφίγγει την καρδιά σου.
Φαίνεται
και στο πρόσωπό τους, το αθώο,
που δεν ρίχνει καμμία ενοχή
για το άγριο αυτό πλήγμα,
αλλά δεν ξέρει πως να συμβιβαστεί
και δεν ξέρει τι σημαίνει "θύμα".
Φαίνεται
και στο βλέμμα τους
που προσπαθεί να συλλάβει ένα αδιόρατο "γιατί"
πάνω σε τούτη την στιγμή
κι αυτό μπορεί να το 'χουν μια ολόκληρη ζωή
Είναι παράξενο που κουβαλούν
σαν σιδερένια μπάλα στον σβέρκο τους
την ουσία τέτοιων στιγμών.
Απλώνεται επάνω τους μια τραγωδία,
καθώς δεν ξέρουν
γιατί ο κόσμος τους τόσο έχει κλονιστεί
και πόσο πιο κυνηγημένα να 'ναι;
από ποια μοίρα, ποιο χέρι;
Ήρωες τραγικοί τα ζωντανά
που τους διαλέξαμε τέτοια καταστροφή,
εμείς οι αυτοκαταστροφικοί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|