Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271254 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια βιολέτα... τη νικά
 
Είναι το παράθυρο κλειστό... μα το όνειρο εδώ
καβάλα σε άλογο σαν τον ήλιο μας λευκό'
και ο ιππότης μας ζητά λίγο από το νερό
που ξεδιψάει το φεγγάρι το καλοκαιρινό.

Φόβος μπαίνει στην ψυχή και τρομάζει η καρδιά,
από της νύχτας τα αστέρια που δεν είναι μακριά,
όπως πίστευαν τα χρόνια των ζυγισμένων γραφών,
που δεν ένιωθαν τον πόνο των μαραμένων ανθών.

Ένα κοχύλι του ουρανού, ένας κρίνος του Θεού,
μια δροσούλα της αυγής, ένας άγγελος της γης
μας απλώνει τα φτερά, μας ανοίγει τη ματιά
για το δρόμο που το τραγούδι έχει συντροφιά.

Φυσά το αγέρι το κρυφό της ζωής το πιο γλυκό,
σβήνει το μαγευτικό, ραγίζει το τζάμι απ' το πικρό
που ξυπνάει ξαφνικά σαν του τοίχου τη σκιά
και μας σέρνει στη σκλαβιά...μια βιολέτα τη νικά.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Theodoros Mantas-Magistros
 
inokrini
18-08-2019 @ 19:11
Ένα κοχύλι του ουρανού, ένας κρίνος του Θεού,
μια δροσούλα της αυγής, ένας άγγελος της γης
μας απλώνει τα φτερά, μας ανοίγει τη ματιά
για το δρόμο που το τραγούδι έχει συντροφιά. ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο