| |
| | Εμπάθεια |  | | |
Απόψε γέμισα ένα μπουκάλι
με δάκρυα ζεστά
και το έριξα στην αγκαλιά της θάλασσας.
Η νύχτα ξέσχισε με τα νύχια της
την ψυχή μου
κι έφερε στην επιφάνεια
την κακία που κρατά κρυμμένη.
Είχα ξεχάσει πως κάπου,
μέσα μου, υπήρχε κι αυτή.
Μα σαν έβλεπα τους άλλους γύρω μου
να γελούν και να χαίρονται,
ένιωθα να τους μισώ παράφορα.
Πού έβρισκαν, λοιπόν, τη χαρά;
Τι ήταν τόσο ευχάριστο γύρω τους;
Μήπως ο ήλιος;
Το καλοκαίρι;
Εγώ τον ήλιο τον βλέπω
χλωμό και άρρωστο.
Το καλοκαίρι ψυχομαχεί
και βγάζει κάτι ενοχλητικές
επιθανάτιες κραυγές.
Δεν μπορεί, έχουν τρελαθεί όλοι τους!
Μετά κατάλαβα,
ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος,
μέσα στην μικρότητα της ψυχής μου,
στην εμπάθεια της ύπαρξής μου,
στην οργή της φύσης μου.
Κι έχω μόνο ένα πράγμα:
την ελπίδα ότι εκείνο το μπουκάλι
θα ραγίσει ταξιδεύοντας
και τα δάκρυά μου θα ποτίσουν
μια χρυσή ακρογυαλιά,
όπου θα φυτρώσει το λουλούδι της αγάπης.
Γιατί εκείνα τα δάκρυα
ήταν δάκρυα ματαμέλειας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | This is the end, my only friend... | | | |
|
MASTER
18-08-2006 @ 16:55 | Είναι αλήθεια πως όλοι παραείναι χαρούμενοι τώρα τελευταία. Μάλλον κάτι πίνουν και δε μας δίνουν. Μη νιώθεις όμως μωρέ κι εσύ εμπάθεια...ξέρω γω...; ::smile.::
Καλό κουράγιο... | | ΑΙΟΛΟΣ
18-08-2006 @ 22:50 | Κι έχω μόνο ένα πράγμα:
την ελπίδα ότι εκείνο το μπουκάλι
θα ραγίσει ταξιδεύοντας
και τα δάκρυά μου θα ποτίσουν
μια χρυσή ακρογυαλιά,
όπου θα φυτρώσει το λουλούδι της αγάπης.
Κρατάω αυτό... μου άρεσε πιοτερο... ::smile.:: καλημέρα libertad | | Γιώργος_Κ
19-08-2006 @ 00:46 | Πανέμορφο και αληθινό! Διακρίνω την εμπάθεια αυτή καθημερινά, αγαπημένη μου ποιήτρια! Και θα συμφωνήσω με τον πάνω πάνω, στο ότι όλοι πίνουν κάτι για να είναι ευτυχισμένοι, στην πραγματικότητα όμως όλοι τους είναι μίζεροι και ζηλιάρηδες....that's true...καλημέρα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
