| |
Σε κοιτώ και σε φέγγος με ζώνεις
τη ψυχή μου πως εσύ τη μελώνεις
τα όσα θέλω μου λές
χρυσοφλέβα που καίς
Σα διαμάντι σπιθίζεις
σαν ο ήλιος το πλένει
κι όλο ζείς κι όλο αρχίζεις
μιάν αγάπη κρυμμένη
Να χαράξω σου αξίζει
τον ανέμελο στίχο
την ηχώ να ενώσω με τον ήχο
να γελά και να σφυρίζει
Μα χαμηλή είναι η λαλιά μου
και φτωχιά τι μπορεί να σου πεί
φλοισβίζουν οι χυμοί σου βαθιά μου
μέθη απ'του ονείρου την πηγή
Στην σελίδα των ύμνων το τραγούδι μου κλείσε
τώρα γλύκα κι αγάπη πια το χείλι μου στάζει
χαριτόβρυτο ρόδο στη ζωή μου σύ είσαι
παίρνω του έρωτα λύρα μόνο αυτή σου ταιριάζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
