| |
Και..Κάπως έτσι... χάνονται οι «φίλοι»
που εξ' ιδίων κρίνοντες τ'αλλότρια μπορούν
να σου κουνάνε τη φορά ακόμη το μαντήλι
με μίαν «άνεσ' εμφανή» και...«κατά το δοκούν»...
Με μια προσποίηση... πως δεν συμβαίνει κάτι
με μία βόλεψη... του «φαίνεσθαι» ποσώς
κι αυτό, στις μέρες του καιρού μας να βαθαίνει
μέσα στο χρόνο, όλα δείχνουν....Ευτυχώς!
Την επιφάνεια ανέκαθεν, μάθαμε να μετράμε
το σημαινόμενο* κανείς δεν τόλμησε να Δεί
της ΑΘηΝόης* συμβουλή 'μεις προσπερνάμε
και διαδρόμους εύκολους τραβάμε εσαεί....
Και..Κάπως έτσι... χάνεται η «παρέα»
όταν στο ψέμμα στηριγμένη προσμετρά
των άλλων το «εγώ» θαρρείς μοιραία
της αυταπάτης της το βέλος, αιχμηρό....
Άνθρωποι που ορίσανε να ζούν με ψευδαισθήσεις
είν' άνθρωποι του εύκολου και του θολού καιρού
όταν η Αλήθεια τους σιωπά, η Ύβρις με αισθήσεις
θολώνοντας το Διαυγές, Αγγίζει του χαμού...
*σημαινόμενο (το πίσω από την επιφάνεια- το βάθος των πραγμάτων)
*Αθηνόη-η θεά ΑΘηνά -η από Νοός τους ΔΙός-(η Σοφία)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
