Ας μην ξημέρωνε η νύχτα μακριά σου
Ας μην τραγούδαγαν τ' αηδόνια την αυγή
Ας βυθιζόμουν μοναχά στα όνειρά σου
Ώσπου ο ήλιος της αγάπης σου να βγει...
Ας μην με στοίχειωνε τα βράδια η σκιά σου
Ποιός το αντέχει να πλαγιάζει με σκιές ;
Ας ήμουν μέρος της ζωής και της καρδιάς σου
Γέλιο να ήμουν σαν γελάς.. δάκρυ σαν κλαις...
Ας μην περνούσαν αδειανές οι εβδομάδες
Σπίτι - δουλειά.. και ενδιάμεσα κενό
Ας προσπερνούσα τις σκληρές μας συμπληγάδες
Να σε αντάμωνα στο πιο ψηλό βουνό...
Ας ήταν έστω να κρατούσαν οι στιγμές μας
Ως να χορταίναμε χαρά και ηδονή
Ώσπου να έκλειναν οι ανοιχτές πληγές μας
Αφού ματώσαμε κι οι δυο τόσο πολύ...
