| |
Π Ι Ν Α Κ Α Σ____--- 9_9__2015
Απο τη συλλογη σκιαγραφημα ψυχης
_Πήρε τις στράτες του καημού
της μοναξιάς, της λήθης
Να σβήσει θέλει η ψυχή, πικρές στιγμές της ζήσης,
Σαν ένας πίνακας βαρύς,απ τις σκιές του χρόνου
Δεν βρίσκει τοίχο να σταθεί.
Κάθε μορφή συγκερασμός της πίκρας και του πόνου,
στην παιδική του την ψυχή ......
_θυμάται ' κείνη την αυλή, που στολιζόταν χάμαι,
μικρά πουλιά της γειτονιάς, με το φτερούγισμά τους!!!!
Πείνα και δίψα όλα μαζί !!.....
Πούν’ η χαρά της μιάς ολιάς;
Σκληρές οι μνήμες, σαν ζωντανεύουν κι έρχονται
στην κάμαρα το βράδυ.....
Με λίγο πάγο στο ποτό, δροσίζει μόνο χείλη....
Ψάχνει... η ψυχή..... μία φωνή!..... ...........
Στον αραμπά του χρόνου δε θέλει πια να πορευτεί!!!!
Και της αγάπης το ασκί το άδειασε απο φόβο...
Λίγη η χαρά στον ΄’Ερωτα.!..
Κι ο πόνος,..σαν ναν’ νυστέρι φεγγαριού,
τις νύχτες κομματιάζει....
Χιλιάρμενα στο διάβα του κι η δόξα όλη δικιά του,
σαν πληρωμή,στου πόνου το σοκάκι!
Μιλάει με τη μοναξιά ,κρυφό φεύγει το δάκρυ
όταν υγραίνει η ματιά, ψυχή σαν ψιχαλίζει.....
Περνούν τα χρόνια....κι η χαρά, φευγάτη τού χαμογελά!!!
Εσάρπα μέσα στο χιονιά
οι σκέψεις,…σαν καρδιοχτυπά,
ένα φιλί στα χείλη...
Μα όλου του πόνου τη σοδειά,
την πέρνει η Παναγία,
όταν εκεί στη σιγαλιά,
ψυχή του,την αποζητά, στέλνοντας ικεσία .............
Και η ανάσα τ'ουρανού, ανάλαφρα δροσίζει
τον πυρετό του πηγαιμού,που η ζωή ορίζει.
Οι μοίρες έτσι έγνεψαν κι άπλωσαν τα κουβάρια,
'φαίνοντας το πουκάμισο....
Με τη φιλία για κουμπιά,
κυλάει ο χρόνος πολλαπλά σε ένα κόσμο άνυδρο...
Και θ'απλωθεί ο νούς ψηλά, να γράψει άλλα λόγια,
για τ'ουρανού του την αυλή!!!!!
Του Σταυρωμένου η πληγή ακόμα μένει ανοιχτή,
τραβάει την ανηφόρα....
Μέσα στις λέξεις θα χαθεί..... Θα ταξιδέψει απ την αρχή.....
στου Καραβιού την πλώρα
Κ.λ.inokrini. -----------Αφιερωμένο στον ποιητη ΚΑΙ ακαδημαικο Χριστοφορο Λιοντακη,
που σημερα ειναι το 40πενθημερο μνημοσυνο του.Ενας πολυ καλος μου φιλος, Ανθρωπος πανω απ'ολα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
