| |
Ήταν λέει μια σπηλιά που είχε κάτι τρύπες στο έδαφος που έβγαζαν νερό και ήταν σαν μικρές πισίνες με καταγαλανο νερό. Και στο βάθος μαυρίζε επειδή ήταν πολύ πολύ βαθιά αυτά και όσο ποιο μέσα ήταν τόσο πιο πολύ στενευε η τριπα.
Εκεί είχε πολύ πολύ κόσμο να επειδή είχαν έρθει για διακοπές.
Μετά από λίγο ήρθαν τρία άτομα με μαύρα ρούχα και μάσκες και ένα μικρόφωνο και μας έλεγαν πως έχουμε μπει σε ένα Παιχνίδι επιβίωσης και μας καλωσορίζαν και μας είχαν όλους μαντρομενους σε έναν σιδερένιο φράχτη και όσο μιλούσαν εμείς προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γίνεται και μετά προσπαθούσαν όλοι να σπάσουν τα σίδερα.
Τότε αυτά τα τρία άτομα νευριασαν.
Είπαν ένα ξόρκι ως τιμωρία και εξαφανίστηκαν και εμείς μπορέσαμε να φύγουμε ελεύθεροι με τις οικογένειες μας και είχε γεμίσει ο δρόμος αυτοκίνητα και κόσμο που έφευγε ουρλιάζοντας και με ματωμένα χέρια η πόδια.
Όλοι προσπαθούσαν να βρουν διέξοδο και να φύγουν όσο πιο μακρυά γίνεται.
Υπήρχαν όμως και μερικοί που ήθελαν πίσω τους δικούς τους.
Οι δικοί τους είχαν γίνει αρκούδες.
Άγριες αρκούδες και προσπαθούσαν να τους σκοτώσουν.
Μερικοί έκλαιγαν και προσπαθούσαν να βρουν μια λύση και μερικοί άλλοι απλά τα παρατουσαν και άφηναν τα συγγενικά τους προσωπικά - αγαπημένα να τους σκοτώσουν.
Μετά άρχισαν να μας κυνηγάνε οι αρκούδες και φύγαμε τρέχοντας σε ένα ξεναδοχεια και βρήκαμε εκεί καταφύγιο.
Μετα όταν μπήκαμε όλοι εκεί, παρατηρούσαμε τα δέντρα από το δάσος (το κτήριο ήταν μέσα σε δάσος) και βλέπαμε τους κορμούς των δέντρων αίματα και νυχιες από τις άγριες αρκούδες.
Είχαμε παθει όλοι σοκ.
Μετά μπήκα μέσα (επειδή είμασταν όλοι έξω στο μπαλκόνι και είχαμε μείνει μαλακές) και παρατήρησα πως στο δίπλα μπαλκόνι, (είμασταν όλοι μέσα σε ένα μεγάλο δωμάτιο σε έναν σχετικά ψηλό όροφο, και τα δέντρα ήταν πολύ άσπρα και οι κορμοι τους πολύ πολύ χοντροί, όσο ένα μικρό σπίτι) και παρατήρησα από το δίπλα μπαλκόνι πως έβλεπα κάτι περίεργο απ έξω. Και βγήκα να δω, και παρατήρησα πως μερικά άτομα από αυτά που ήταν μέσα στο δωμάτιο ήταν κρεμασμένα από τον λαιμό και ματωμένα στα κλαδιά των δέντρων. Φώναξα τους υπόλοιπους (είμασταν γύρω στα 100 άτομα εκεί μέσα) και είχαν πάθει σοκ με το θέαμα και είχαν πανικοβληθει, και εγώ πήγα μέσα και εκεί είχε ξαπλώσει ο διοργανωτής και έκλαιγε επειδή δεν είχε ιδέα και ήταν ξαπλωμένο ένα ξανθό ψηλό αγόρι δίπλα του και έκλαιγε επειδή φοβόταν.
Παρατήρησα όμως πως αυτός ήταν ένας από αυτούς που είδαμε κρεμασμένους έξω και ξαφνικά άλλαξε η έκφραση του και έγινε απειλητικός και γενικά.
Άλλος '' άνθρωπος '' και προσπάθησε να μου επιτεθεί, όμως εγώ βγήκα έξω από το δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα.
Εκείνος προσπαθούσε να ανοίξει την πόρτα, όμως εγώ κρατούσα το χερούλι και δεν κατέβαινε.
Φοβόμουν έξω, γιατί ήξερα πως έχουν παιχτεί και άλλες άσχημες πουστιες.
Άκουγα τον κόσμο μέσα να ουρλιάζει.
Αν ήταν έξυπνοι θα συνεργαζονταν η θα κλείδωναν αυτό το πράγμα μέσα μέχρι να βρει μια λύση.
Στον διάδρομο κάτι πλησίαζε από μακρυά. Ξύπνησα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
