| |
Τραγούδι του φεγγαριού, Συ ανέμισμα γλυκού ονείρου,
σαν τα χείλη μου άγγιξαν το πέρασμα της άνοιξη σου,
ρίγησε βαθιά η ψυχή μου και πότισε το κορμί μου
με τη λάμψη των στίχων σου και τη μέθη της μουσικής σου.
Γρίφος άλυτος η πηγή σου' ανάλαφρη η φωνή σου,
με ταξιδεύει πέρα από το άχαρο καθημερινό
που πληγώνει αβάσταχτα τα χείλη του σ' αγαπώ,
μα 'σένα πια γρικώ και πλέω σε πέλαγο χρυσό.
Πονάει ο ποταμός σαν δραπετεύουν τα νερά του'
στο άγνωστο του ορίζοντα ζητά τον έρωτα του'
της μελωδίας σου ο άνεμος φυσά εις στα πανιά του
και γίνεται το άπιαστο γλυκοκοίταγμα της καρδιάς του.
Δένω τα μάτια μου μήπως κάπου κρυφά σε συναντήσω.
Θέλω τον κόσμο μου μια στιγμή να σου γνωρίσω.
Να τον γεμίσεις με τα χρώματα και τα αρώματα σου
και το μυστήριο σου πότε ας μην το εξηγήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
