| |
Καλοκαίρι καλοκαίρι,
που εχάθης πριν σε δω
και μισεύγεις και μου γνέφεις,
με ξυπαστερή φειδώ.
Πέρασε το καλοκαίρι
ξέρα είχε κι ανυδριά,
μα στο ξέτελος του βρήκα
του πνεμάτου λευτεριά.
Χαϊμαλίνα και ξεστράτι,
Καμαριώτη, φοινικιά
κι ένα μήνα ζω στση μέθης
τη φλογάτη παραστιά!
Δεν ξεμέθυσα ακόμη
και γροικω τη μυρωδιά,
βιόλας κόκκινης σε χίλιες,
που μεθά σαν τσικουδιά!
Κάθε δυσκολιά στη ζήση
φέρνει πλερωμής χαρά
κι ό,τι γίνει δεν γεννιέται
ίδιο δεύτερη φορά!
Το χινόπωρο σιμώνει
με τσ'ανταύγιες τσι χρυσές,
π'άφησε τ'Αυγούστου η κάψα
και τση νύχτας ο πανσές.
Κλείνει ο Γρίβας πάλι φώτα
και μαζώνει σιγανά
λέει "Ελένη κέρασε τσι"
κι έτσι πλάνη μας κερνά...
Κι εμείς κάτω απ'την ομπρέλα
με θανάτου συντροφιά
και τσ'ελπίδες πληγωμένες
και στα χείλη τη φωθιά,
πίνουμε και συναινούμε
στο παιγνίδι του φονιά
του καιρού που μας ερίχνει,
τση χαράς την πετονιά....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
