| Ένα μικρό περιστεράκι
που πετά στον ουρανό κοιτώ
και μοιάζει με τη γαλήνη
που τόσους χρόνους καρτερώ.
Κι ΄ναι το αγέρι τρυφερό,
σαν χάδι της άνοιξης γλυκό
και αγκαλιάζει το λευκό,
το πέταγμα το ειρηνικό.
Ο ήλιος απλώνει τη χαρά
απάνω στα μικρά του φτερά
και οι κορφές λυγίζουν δειλά,
για να δουν αγγέλου τη θωριά.
Φως μονάχα διαυγές...φως'
ψυχής κρυφός ανασασμός
και ο αετός ο κυνηγός
πια... κρίνος αθώος αγνός.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|