| |
Οδός ονείρων
και τα βήματα σκορπούν
το αίμα
δε φορώ παπούτσια
κάτω απ' τα πέλματα
λεπίδες κοφτερές
μα δεν με νοιάζει
αφού χορεύω στη βροχή
των ματιών σου .
Κι ο πιο φριχτός ψεύτης
θα φλέρταρε με την αλήθεια
των χειλιών μου
που αναζητούν συνεχώς
τα δικά σου φιλιά
σαν κλέφτης έρχομαι τις νύχτες
και παίρνω αυτό
που δημιουργήθηκε για μένα.
Κι αν όλα στράβωσαν
ακόμα κι αν δεν θες να μου μιλάς
ξέρεις ότι εδώ πάντα θα γυρίζεις
στην οδό των ονείρων
γιατί μόνο εδώ είμαστε όλοι ζωντανοί .
Σε αυτό το τάνγκο του διαβόλου
μπλέκονται οι ψυχές
λιμοκτονούν για συναίσθημα
σε μια κοινωνία αναίσθητη.
Ο καθένας μας με τις σιωπές
που κουβαλά από παιδί
μα να που οι σκοτεινές μας
διαδρομές
συναντιούνται
σε ξέρω καλύτερα απ' ότι εσύ
με ξέρεις καλύτερα απ' ότι εγώ.
Κι αν πέφτω χαμηλά
δεν είναι γιατί δεν έχω μάθει να πετώ
μα γιατί θέλω μαζί μου να σε πάρω
στ' αστέρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
