| |
Θλίψη
Θλίψη που βρίσκεις τη χαρά όταν μας αγκαλιάζεις
βάσανα, πόνο, δάκρυα απλόχερα μοιράζεις.
Ποιος σου ‘χει δώσει δύναμη τον κόσμο να παιδεύεις
κι’ όλο μας ξύνεις τις πληγές αντί να τις γιατρεύεις
Γιατί μας κλέβεις τη χαρά το γέλιο απ’ τα χείλη
ο πόνος και τα βάσανα γίναν στενοί μας φίλοι.
Κοίταξε λίγο του ορφανού το δάκρυ του που στάζει
κοίταξε και τη μάνα του που βαριαναστενάζει.
Όπου γυρίσω και σταθώ σαν την σκιά μου είσαι
ποτέ σου δεν κουράζεσαι ποτέ δεν παραιτείσαι.
Κρατείς τον πόνο αγκαλιά και όταν μας ζυγώνεις
και το κορμί και την καρδιά πολλές φορές πληγώνεις.
Άσε τον κόσμο να χαρεί άλλο μην τον παιδεύεις
σταμάτα πια του ορφανού το δάκρυ να γυρεύεις.
Πάρε τον πόνο αγκαλιά μάζεψε και το κλάμα
και χάσου απ’ τα μάτια μας να φύγει αυτό το δράμα.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
9-9-2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
