| |
Aνάμεσα ονείρου κι αγωνίας
Ευωδιάζαν τ'άλικα ρόδα σου
Λίγα σκοτάδια έμεναν ακόμα
Κι ανέβηκα στον κήπο σου
Βρήκα το δρόμο του καημού
Παράωρα να σεργιανησω
Μουρμουριστά αφυπνίζονταν
Περιβόητα αηδονάκια
Για κάθε τι τραγουδούσαν
Για κάθε τι καλοκαμωμένο
Ένοχα να σε ξυπνήσουν
Μες στη ζωή της φωτιάς
Τα βήματά μου αντηχούν
Μόλις βλέπω όμως θαρρώ
Πώς το τραγούδι έχει όνομα
Γεννήθηκα να το τραγουδήσω
Και τη συγκίνηση όλη
Τους χαιρετισμούς με δάκρυ
Και τα κύματα της αγάπης
Τώρα όπως πάντα είναι νωρίς
Ξημερώνει
Γαλάζια στάχυα σκορπίζονται
Ραμφίζονται τα τελευταία αστέρια
Έχεις ξυπνήσει
Σπινθιρίζουν όπως η ψυχή μου
Όταν σαγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
