| Μέσα στα μάτια σου έχεις μια παγωνιά
Και εγώ μες την καρδιά μου τους καημούς σου
Στάζει η λύπη στης ψυχή σου τη γωνιά
Τα βάζεις με τους φίλους και εχθρούς σου.
Και σαν χειμώνα μοιάζεις
μέσα στο κρύο και το αγιάζι
Ένα σπουργίτι που μες στο βοριά σπαράζει.
Μία μέρα πάλι μοναξιάς ξημερώσε
Κι ύστερα το πικρό φορτίο θα σε πάρει
Τίποτα ακόμα δεν ημέρωσε
Η θύελλα κι η τρικυμία ήρθε πάλι.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|