| |
Κάτω απ' το γκρίζο φεγγάρι,
η κόρη κλαίει του ληστή.
Κι όλα τ' αστέρια – μακάρι –
ρίξανε χρυσή κλωστή.
Θα κοινωνήσει στον Άρη,
στον Κρόνο θα βαφτιστεί.
Ποιος νόμος θα δώσει χάρη,
ποια κοινωνία θα νοιαστεί;
Χρόνια και χρόνια σαλπάρει,
στ' απείρου την κουπαστή.
Πότε δετή μες στ' αμπάρι,
πότε νεράιδα σωστή.
Θα κυβερνήσει στον Άρη,
στον Κρόνο θα δοξαστεί.
Άντρα τον ήλιο θα πάρει,
πάντα να τού 'ναι πιστή.
Έχει καρδιά από λιοντάρι,
δεν την τρομάζουν οι αστοί.
Κάτω απ' το γκρίζο φεγγάρι,
η κόρη κλαίει του ληστή.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
