| |
Πρίν γίνει σκόνη η Βαβυλώνα
προμάντεμα κακό που στράβωσε η κορόνα
θα κρύψω το μέταλλο του κύκλου της βαθιά σα θησαυρό
μια νύχτα ατέρμονη ,νύχτα δίχως προορισμό
Ποιός νάρθει τώρα για να πεί την αφρισμένη ταραχή
δεν θα προφτάσει,του αξίζει ,θα σφαγεί
της τιμωρίας οι μάχαιρες πιο ακονισμένες
για την παράφορη θυσία παραγυαλισμένες
Κατάργησα τις αρμογές,τις κράσεις και τις μίξεις
μα ήρθαν στο λυκόφως τερατώδεις οι προσμίξεις
πήρα ομόθυμος το πλούσιο υλικό
και μέθυσα ασυγκίνητος δίχως χαλινό
Πήρα και τους δάνειους μύθους του βορρά
που σύμπλεξα εν χορω σιωπής στη μετρημένη τροχιά
και ιδού το πάθος της ποινής μου
συντρόφισσες οι νύχτες έρχονται πάλι εγγύς μου
Μου παραστέκουν φλόγες σκυθρωπές
κι ανάβουν οι ψηλές οι εκπληχτικές φωτιές
και φτάνουν οι τσιγγάνες με τα βάλσαμα των περιβολιών
στήνουν τραγούδι και χορό με τα λαγγέματα βιολιών
Προσφέρουν προσωπεία,κοθόρνους, μηχανές
να σαγιτέψουν τις ψυχές ,να υψώσουν διδαχές
το κέρδος μου το ξέρω,μηδαμινό
δεν έχουν τον προπατορικό καρπό
Ετσι μ'αυτο το ιστορικό δεν σβήνεται η αμαρτία
υποφέρω χρόνια απ'τη βαριά μου πανοπλία
δεν κατηχήθηκα πως να βαστώ το άρμα της ζωής
σέρνω το κορμί σκύβοντας κεφάλι της ντροπής
Μαζι με τ'άλλα ως φαίνεται δεινά
κατάργησα αλόγιστα και τη γαλήνη σπάζοντας τ'ασκιά
μην πάει και πάθει κάτι της αγάπης η εικόνα
ψάχνω γράφοντας και λαλώντας τη δικιά μου νέα Βαβυλώνα
Και τώρα στην υποδοχή μου
να ξεδιψάσω μ'ένα ρακί σου
ν'αστράψει η ματιά μου
τώρα η νύχτα μου κοντά σου
Φουρτουνιασμένος και πως να σου ταιριάξω
με την αρμύρα που μου μέλλεται που να σου λουφάξω
λέω πούμαι άντρας τη σάρκα μου να θρέψω
οτι μέσα σου τολμητικό να κατακλέψω
Σιμά είναι η ώρα που θα δοκιμάσω
θ'αφθονήσω στο κορμί σου να σβωλιάσω
το γλυκερό σου το μεθυστικό μετουσιώνω
λάλοι όλοι οι σχηματισμοί μου τελειώνω
Στα μάτια σου το κάθε χτυποκάρδι μου θωρώ
καμαρώνω κι όποιον άλλο παιδεμό
και ξεδιψώ μ'ένα ρακί με δυό,με δέκα
μοχθώντας σ'έμαθα αγγέλισσα γυναίκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
