| Μες στης νύχτας τη σιγή
και των άστρων τη φυγή,
κόρη μόνη σιωπηλή
χάδι και φιλί ζητεί.
Και ‘να κύμα της μιλεί,
για μια αγάπη μακρινή,
για μια άγνωστη ακτή,
που την ψάχνει να τη βρει.
Το φεγγάρι την κοιτά
και την ντύνει στα χρυσά’
και ‘να αγέρι δροσερό
της μερώνει τον καημό.
Και εκείνη τραγουδά
για τα ρόδα τη φωτιά,
για τον έρωτα τη νυχτιά,
για το αγόρι που αγαπά.
Ένα βλέμμα πυρκαγιά,
ένα βήμα πιο κοντά
μια αγκάλη τρυφερή
ήρθε...το γλυκό φιλί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|