| |
Ήλθαν τα τρένα της φυγής
και στον σταθμό προσμένουν,
σπάζει ο τόνος της φωνής
αυτών που φεύγουνε
κι αυτών που πίσω μένουν.
Μα τι αλήθεια να τους πεις
ώρες πικρής υπομονής
όλους, τους περιμένουν.
Χελδόνια του καλοκαιριού
που η χειμωνιά πλησιάζει,
θα κτίσουν την φωλιά αλλού
μα η καρδιά δειλιάζει.
Σε άλλους πλέον ουρανούς
συχνά μουντούς και βροχερούς,
η μέρα θα χαράζει.
Είναι πικρή η ξενιτιά
πως να την συνηθίσουν ,
την νοσταλγία απ' την καρδιά,
δύσκολο να την σβήσουν.
Μνήμες θα τους ακολουθούν
στην σκέψη τους θα σεριανούν
και ίσως να λυγίσουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
