| Βαραίνει ο χιονιάς πολύ'
παγώνει μικρό πουλί
ζυγώνει νύχτα λεύκη
και η καμπάνα...βουβή.
Φυσά άγριος βοριάς
χτυπά σαν σκληρός φονιάς
του κήπου τους ανθούς
τους αθώους τους τρυφερούς.
Ποτάμι γάργαρο σιωπά,
δεν αντέχει την παγωνιά
και ο χρόνος δεν κυλά
κοιτά γύρω την απονιά.
Δακρύζει ψηλά η κορφή
κατηφορίζει μπάλα μικρή
αγκαλιάζει την εποχή
σιγή πια... νεκρική.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|