Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βήματα
 
Τ’ άστρα
φεγγοβολούν
κι απόψε,
μέσα
στο άδειο μου
δωμάτιο,
καθώς το κύμα
της λευκής νιότης
στροβιλίζει
τις προσδοκίες,
προς την νέα μέρα.

Παρακολουθώ
το αδιέξοδο
να συνθλίβεται,
παρακολουθώ
την θλίψη
να μην έχει νόημα.
Κανείς
δεν υποχωρεί,
σε αυτό τον λαμπρό,
αιώνιο χορό,
προς τα εμπρός.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
29-09-2019 @ 11:55
Καλημέρα! ::lost.::
smaragdenia
29-09-2019 @ 15:09
παρακολουθώ
την θλίψη
να μην έχει νόημα.


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monaxikotita apexei apo monaxia
29-09-2019 @ 18:36
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
ακριτας
29-09-2019 @ 21:12
σε αυτό τον λαμπρό,
αιώνιο χορό,
προς τα εμπρός.


Ωραιο με μια αισιόδοξη και φιλοσοφημένη προσέγγιση της ζωής...

::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
29-09-2019 @ 23:29
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο