|  | 2015
 
 
 Ετερόφως
 
 
 Σε ό,τι με κυκλώνει κι εγώ-ετερόφως-κύκλους γύρω από τον εαυτό μου κάνω,
 σε ό,τι με κυκλώνει-αθόρυβα-κι εγώ κύκλους να κάνω,αναζητώντας δρόμους
 διαφυγής,με πράξη που να αναιρεί το λάθος και την πτώση που απορρέει από
 αυτό-τη δύναμη της άγνοιας και την αδυναμία να διακρίνω-για να στηρίξω ό,τι
 πρέπει και να στηριχτώ...μα χάνω το συνειρμό-τη δύναμη που στέρεα συγκρατεί-.
 
 Ανιχνεύοντας τα αστέρια μές απ'το στερέωμα,κεριά-λαμπάδες,μεγάλα και μικρά
 από μακριά,κι από κοντά...χάνω ξανά το συνειρμό!Κι αν ό,τι με κυκλώνει μοιάζει,
 ή ειναι νύχτα κι εγώ-ετερόφως-απολλώ το δρόμο στην ανημποριά μου,τη συνο-
 χή,το ένα και το όλον-αθροίζοντας κενό-.
 
 Αν ήταν μεγαλύτερος ο κύκλος μου-δεινότητα και αντοχή-θα έβρισκα να αγγίσω
 τη συνοχή Σου,πέρα απ'τα όρια τα φυσικά-ένας άλλος εαυτός-τον κόσμο να υπερ-
 βώ τον περατό,με τα όρια τα περατά μου,τη συνοχή Σου να ενστερνιστώ.
 
 Κι αν ό,τι με κυκλώνει -ετερόφωτος- είναι φώς,να γίνω φώς κι εγώ μαζί Σου και
 στο στερέωμά Σου,χώρο ν'αφήσω να σταθεί ό,τι ακολουθεί - αποδοχή - και
 γέννηση και θάνατο  - πριν και μετά -  το θέλημά Σου.
 
 Κι όπως κοιτώ το σύμπαν από μιάν άκρη-γωνιά,κεριά-λαμπάδες,αμέτρητα τ'
 αστέρια μεγάλα και μικρά,μοιάζει από μακριά η γη με νύχτα - ζωγραφιά ετερό
 φωτη - κι η παρουσία Σου - αιώνια - μέρα ολόφωτη κι εγώ σ'αυτή αχτίδα - ψυχή
 χρυσόφτερη - έτοιμη τον κύκλο μου να αμβλύνω - ενέργεια - στου σύμπαν Σου
 τη ροή...και να ενωθώ με το παρόν Σου - άπειρο και άχρονο μαζί - νυν και αεί και
 φώς να ζήσω.
 
 ...Αν ό,τι με κυκλώνει - ετερόφωτος -  νύχτα-ανημποριά,ή δύναμη που στέρεα συ-
 γκρατεί,ανιχνεύω τα αμέτρητα αστέρια και δρόμους διαφυγής,για να στηρίξω
 και να στηριχτώ - ό,τι πρέπει - με πράξη που να αναιρεί το λάθος και την πτώση
 που απορρέει από αυτό - με πίστη - .
 
 ...Αν ό,τι με κυκλώνει - ολόγυρα και εντός μου -...κι εγώ ετερόφως σε μιάν άκρη-
 γωνιά...τότε κι η πράξη κι η ενέργεια που απορρέει από αυτή μέρα ολόφωτη
 - δύναμη που στέρεα συγκρατεί - και συνοχή - ειρμός στου σύμπαν τη ροή,ή ...
 νύχτα-σκοτεινιά και απολλώ το αιώνιο,ή ενστερνίζομαι το θέλημά Σου - αποδοχή -
 και γέννηση και θάνατο - πριν και μετά -.
 
 ...Αν ήταν μεγαλύτερος ο κύκλος - μέσα μου - πίστη και θάρρος,θέληση,δεινότητα
 και αντοχή,τον κόσμο να υπερβώ τον περατό - ένας άλλος εαυτός -...γιατί μπορώ
 κι αναγνωρίζω την αλήθεια Σου...μέχρι εκεί...μα δεν μπορώ να την κρατήσω.
 
 ...Αν ό,τι με κυκλώνει - κι εγώ ετερόφως -...τότε απόρροια αυτού τα έργα και οι
 πράξεις μου,ή ενάντια σ'αυτό,γιατί θέλει ισχύ υπέρμετρη να αντιστρέψεις τον
 τροχό,...γιατί...αν,από Εσένα αντλώ τη δύναμη ν'αντιστραφώ και ν'αντιστρέψω
 και τη - λάθος- φορά και τη ροπή - με πίστη -.
 
 ...Αν...τότε...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 | 
 |  |  |  |  |  |  |  |  | Στατιστικά στοιχεία |  |  |  |  | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
 
 |  |  |  |  |  |  |  | 
 
 
 
 |