| 2010
Άρχισε
Άρχισε να μικραίνει η μνήμη,ενώ...η ώρα μεγαλώνει,το χθές ολόκληρο
το όργωσε,το έσπειρε,το θέρισε και τώρα πιά νυχτώνει.
Χειμώνας αξημέρωτος,χιονιάς που όλα τα παγώνει κι η μνήμη άρχισε
να μικραίνει πιά και να θολώνει,ενώ η ώρα μεγαλώνει.
Η ετυμηγορία βγήκε κι η μάχη έχει κριθεί,για την τιμή των όπλων όμως,
τούτη η ψυχή ποτέ δε θα παραδοθεί,μέχρι ο θάνατος να τη χωρίσει με
μία μόνη κίνηση απ'τη ζωή.
' Ό,τι δε λύνεται,κόβεται,'αυτό! Κάποιος το έχει ξαναπεί,μα δε μπορώ να
θυμηθώ το όνομά του,γιατί μικραίνει η μνήμη και μεγαλώνει η σιωπή.
Κι όλο απομακρύνεται ο κόσμος,όπως τον γνώρισες ψυχή,φέγγει σε
μιά χαραμάδα,μοιάζει με έξοδο,...μοιάζει με γιορτή.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|