| |
Ξέρεις πώς είναι να βαδίζεις στο κενό
Μα πιο κενή ακόμη μέσα σου να νιώθεις
Να κλείνεσαι στον ίδιο σου τον εαυτό
Αιτία ύπαρξης να ψάχνεις να του δώσεις...
Ξέρεις πώς είναι νά 'ναι όλα περιττά
Χαρά σε τίποτε τριγύρω να μην βρίσκεις
Νά 'χεις παράθυρα στο σπίτι ανοιχτά
Μήπως και κάποια ηλιαχτίδα συναντήσεις...
Ξέρεις πως είναι όλοι οι άλλοι να γλεντούν
Να ξεφαντώνουν με χορούς μες στις ταβέρνες
Την ώρα κείνη που τα μάτια σου πενθούν
Και θλιβερά παίζουν στους δρόμους οι λατέρνες...
...
Λύτρωση ψάχνεις μες στον πόνο τον βαρύ
Στης πέτρας μέσα την ατρόμητη σκληράδα
Μα να σε νιώσει πια κανένας δεν μπορεί
Ο οίκτος πνίγει την ψυχή σαν αγριάδα...
Μόνη αφήστε με να ζήσω τον καημό
Δεν θέλω λόγια παρηγόριας.. μήτε δάκρυ
Να μείνω μόνη στη ζωή ήταν γραφτό
Πλέκοντας στίχους της αγάπης σε μιαν άκρη...
2-1-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
