| |
δρόμος
Στενό σοκάκι με βραγιές και χώματα γεμάτο
ξεχασμένη η σκούπα της κυράς που έφυγε μοναχή
μόνος ο δρόμος κι έρημος και το σκυλί φευγάτο,
συνθήματα ανορθόγραφα γραμμένα δω κι εκεί.
Περαστικοί στο δρόμο αυτό ανοίγοντας το βήμα
με βιασύνη αναπολούν μια όμορφη γειτονιά,
που βούιζε από χαρά και γέλια σαν το κύμα
που έσβησε απ΄ τους καιρούς κι από τη λησμονιά.
Τα έρημα σπίτια μοιάζουνε σαν γέρικοι στρατώνες
που ξέμειναν από εχθρούςκαι πυρομαχικά,
και μείνανε ξεκρέμαστοι απέναντι στους χειμώνες
στην παγερή τους μοναξιά και στα αερικά.
Μόνο δύο φορές την άνοιξη γεύονται τη ζωή
όταν του Επιτάφιου η ευωδιά περνάει
κι η Αναστάσιμη ωδή στο φως τους προσκαλεί
ώσπου να ρθει η μοναξιά την πίκρα να κερνάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
