| |
Είναι ευθείας βολής τα λόγια μου και στοχεύουν καλά, μπορεί κουρασμένος να είμαι αλλά δεν έχω ένα τέλος να επιδιώξω. Με ρωτάς πως μπορώ και συνεχίζω ακάθεκτος να σε αναζητώ, είναι καρδιά μου που δεν μπορώ να εγκαταλείψω αισθήματα για ανθρώπους που τα αξίζουν, είναι που δεν μπορώ να εγκαταλείψω την ιδέα πως κάτι ανώτερο από τη στιγμιαία μας απόρριψη υπάρχει.
Κολλημένο θα με χαρακτηρίσεις, εγώ με θεωρώ αναλλοίωτο στο χρόνο, ακούραστο στη καταδίωξη εκείνης της εμμονής που κάνει τον απέναντι μου να κοκκινίζει από ντροπή και από θυμό.
Εσύ μου λες πως δεν μπορείς να συνεχίσεις άλλο μα δεν άκουσα ποτέ τη λέξη τέλος απλά δικαιολογίες για να αποδεχτώ το τετελεσμένο, μην είσαι αστεία γλυκιά μου, δεν τελειώσαμε, σε ξέρω, γνωρίζω πότε τα χείλη σου υγραίνονται απ’ τα δικά μου, πότε το σώμα σου λικνίζεται και τρέμει στην αγκαλιά μου, πως αφήνεσαι στα χέρια μου και παραδομένη μου μιλάς για ένα αίσθημα αδύνατο, για μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε.
Ξέρεις ένας φιλόσοφος είμαι και αφουγκράζομαι τη κάθε εν δυνάμει στιγμή μας, μην κρύβεσαι πίσω από μια αμήχανη γκριμάτσα, μια απόπειρα αδιαφορίας τόσο φτιαχτή που κάνει τους σάτυρους να γελάνε, κάθε σου προσπάθεια και ένας λόγος να μην σε εγκαταλείψω. Καλά κατάλαβες, δεν σε εγκαταλείπω, μου είπες πως θες να αφοσιωθείς στον εαυτό σου αλλά δεν αντέχεις στο σκοτάδι μόνη να στέκεις. Δεν αντέχω στο σκοτάδι μόνη να σ’ αφήσω και στο κυνήγι του αδικημένου ρίχνομαι.
Ξέρεις, είναι κάτι νύχτες που τα φώτα κρατάω σβηστά στο σαλόνι και τη θέα χαζεύω, την ώχρα από τα φώτα να ρυτιδιάζει τα κτίρια, τα τοπία, εκείνη η ώχρα που μεγαλώνει τις σκιές στο τέλος του φωτός της. Η σκέψη μου δεν λέει να σταματήσει, πάνω στον ειρμό καλπάζει προς εκείνη την ανατολή που σκορπίζει τα χρώματα του φάσματος στα πέρατα της γης.
Όταν σε κάνω να χαμογελάς, τότε που χάνονται οι ρυτίδες από το μέτωπο σου, που σουφρωμένες μαρτυρούν τις ανησυχίες σου, τότε ξέρω πως δεν είμαι εδώ για να σε πληγώσω, είμαι να σου αποδείξω πως όσο και αν προσπαθείς εμένα δεν θα με ξεκόψεις, θα βρίσκομαι εκεί στην ίδια παραλία να σε κοιμίζω γλυκά με ταβάνι τον έναστρο ουρανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
