| Πικρή αλήθεια
Πώς να στο πω μανούλα μου πώς να στο περιγράψω
βλέπω τον κόσμο που πονά και μου ‘ρχεται να κλάψω.
Μάνα σαν ήμουνα παιδί μου ‘δινες τα φιλιά σου
και ένιωθα ασφάλεια μέσα στην αγκαλιά σου.
Και τώρα που μεγάλωσα κι’ έγινα παλικάρι
κι’ ο άνθρωπος κατάφερε και πήγε στο φεγγάρι
έγινε μάν’ απάνθρωπος χωρίς ευαισθησία
κι’ όπου κοιτάξω γύρω μου υπάρχει απελπισία.
Ο κάθε άνθρωπος στη γη νιώθει πολιτισμένος
όμως μανούλα μου γλυκιά είναι απελπισμένος.
Παντού υπάρχουν πόλεμοι παντού υπάρχει βία
οι νόμοι καταργήθηκαν υπάρχει αναρχία.
Μάνα μ’ ολόκληρη η γη σαν το καζάνι βράζει
και κάθε πέτρα μάνα μου αίμα και δάκρυ στάζει.
Τα λούλουδα μαράθηκαν κι’ είναι στη γη γερμένα
γιατί με αίμα κόκκινο ειν’ όλα ποτισμένα.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|